Het Amerikaanse Guam

Positie 13,27.8 N - 144.40.3 O

Op 1.12 zijn we in de stromende regen vertrokken naar Guam.
Vanwege het onzekere weer hadden we ons voorgenomen het zo snel mogelijk te doen. Hebben prachtig weer gehad met heel weinig wind en een redelijk rustige zee. Hebben er 450 liter diesel doorheen gejaagd.
Hans heeft elke dag de hengel uitgegooid en op de laatste dag 3x een tonijn gevangen pfffff eindelijk een keer gelukt. Moet wel eerlijk zeggen dat de tweede tonijn op het laatste moment ontsnapte en weer vrolijk in zee dook.

8 December zijn we dan tyfoon vrij aangekomen in Apra Harbor Guam. Beetje ongelukkige dag want het was een feestdag dus we werden verplicht
aan boord te blijven omdat de douane e.d. vrij waren. De volgende ochtend stonden er vijf man sterk, strak in het uniform, op ons te wachten bij de Marianas Yachtclub. In Pohnpei waren we naar de Amerikaanse Ambassade geweest om onze visa te regelen maar helaas had deze man ons geheel verkeerd voorgelicht en de visa die we hadden was niet goed voor een privé boot. Heel stom natuurlijk, je denkt toch dat het dan allemaal oke is. In ieder geval wilden ze ons nu 1100$ rekenen. Na wat over en weer gepraat en uitgelegd te hebben dat we echt onze best hadden gedaan werden we dan toegelaten en kregen de juiste visum waar we dan niet voor hoefden te betalen.

We wilden niet bij Marianas Yachtclub aan een bal blijven liggen want het is totaal uitgestorven en het clubhuis is alleen op vrijdag open. Veel jachthavens hebben ze hier niet, er komen nauwelijks buitenlandse boten. Na een paar telefoontjes hadden we er dan een gevonden die ook nog 1 laatste plekje had.
Denk nou niet dat je er dan gewoon even heen vaart want als je je boot hier 1 meter wil verplaatsen willen ze dat weten en moet je weer een aantal formulieren invullen. Ja, de Amerikanen houden je  graag in de gaten houden.

We liggen nu in de Agat Marina aan een kopsteiger waar iedereen hier blijkbaar wil liggen, dus er was nog de nodige discussie met twee Amerikanen met een bijzonder grote mond. Maar daar had Frank, onze man van Port control, weinig mee te maken. Hebben hier veel bekijks, alleen al door de NL. vlag.
Ze vinden het allemaal prachtig dat we zo'n eind hebben gevaren om naar Guam te komen.

Guam is wat groter en Amerikaans dus alles is weer te koop. Als we wat te eten bestellen schrik ik me rot want de hoeveelheden zijn enorm. Een glas water lijkt meer op een bloemenvaas.

Hebben nog weinig tot niets gezien na al het geregel maar dat maakt niet uit want Fietje komt volgende week en dan doen we die dingen maar haar.