30 september 2007 | Door: pim2
TAHITI 30.09.2007
Ja maandag 1.10.07 's morgens om 08.00 gaat het dan echt gebeuren. Wij gaan Tahiti verlaten, wat een geweldige tijd hebben we hier gehad.
Wilden eigenlijk afgelopen zaterdag gaan maar Patrick was wat later met het deklicht en ik moest nu toch echt even naar de dokter. Heb hele rare grote plekken op mijn armen die alleen maar erger worden.
Nou volgens de dokter Fabrice heb ik paddenstoelen. Nooit van gehoord maar het is een infectie die hier nogal eens voorkomt. Heb zalf gekregen dus het zal wel weer overgaan. Stel je toch voor dat ik het in mijn gezicht krijg dan kan ik me echt niet meer vertonen.
Patrick is dan geweest, Vrolijk uit Scheveningen heeft keurig voor de onderdelen van het motortje gezorgd, de duiker heeft het onderwaterschip schoongemaakt en ik heb de boodschappen gedaan.
Vreselijk overdreven natuurlijk, alles ligt helemaal vol. Ik weet wel dat Tonga ca. 2 weken is maar volgens Claartje kan je daar ook niet al te veel krijgen dus maar alles gekocht bij mijn grote liefde Carrefour.
De wekker staat op 7.00 uur want we gaan hier nog eerst even dieselen en dan varen we naar Papeete om uit te klaren.
Hebben de laatste paar dagen steeds de weerberichten opgehaald en moet zeggen zijn niet zo geweldig, maar ja niets onvoorspelbaarder dan het weer.
Voorlopig dus even geen internet meer en kunnen alleen emailen via de sateliet. Hoop dat we in Tonga dan weer internet hebben.
Zondag 14.10.07 is ongeveer de schatting dat we daar aankomen. Daar hoop ik dan wel verwelkomt te worden door de Koning.
Terug in Marina Taina 2.10.07
Maandag vroeg weggegaan en alles zag er prima uit. Waren gelijk aan de beurt bij het dieselen en op naar Papeete om uit te klaren.
Boot netjes aan de nieuwe ijzeren pontoons gelegd en daar gebeurde het. Hans is precies tussen de twee pontoons gevallen. Heb hem eruit kunnen trekken maar toen ik zijn been(en bot) zag ben ik bijna flauw gevallen. Iedereen die mij een beetje kent weet hoe goed ik tegen bloed kan en het zat overal. Terwijl Hans alles een beetje bij elkaar hield heb ik toch nog de verbandtrommel kunnen pakken en het e.e.a. eruit gerukt om erop te doen. Ondertussen zat ik ook onder het bloed maar we zijn zo in een taxi gesprongen (de beste man was er niet blij mee ) en ons naar het plaatselijke ziekenhuis laten rijden.
Daar wordt niet je echt vrolijk van. Wachttijd van ca 3 tot 4 uur en zieken mensen op een bed op straat. Hebben dan ook maar gelijk naar een prive kliniek gevraagd.
Hans werd daar gelijk geholpen en is dus nu met 15 hechtingen in zijn been een stoer litteken rijker. Verder behoorlijke schaafwonden maar hoefden niet gehecht te worden.
Het had natuurlijk allemaal veel erger kunnen aflopen want als er net een Ferry voorbijkomt slaan die twee pontoons tegen elkaar aan, nou dan had hij nu in een andere conditie al thuis geweest.
Door alle verdovingen is Hans waarschijnlijk toch een beetje gaan hallucineren want hij wilde gelijk door naar Tonga. Heb mijn veto hierover uitgesproken en uiteindelijk liggen we nu weer in Taina.
Veel beter, hij kan nauwelijk lopen en het ontstekingsgevaar in tropisch gebieden is vele malen groter dan thuis. Op een woelige zee stoot je je ook makkelijk. Moet er niet aan denken dat de alles open springt en ik met mijn naaisetje aan de gang moet. Hans heeft wat mesjes meegekregen want over 10 dagen moet hij zelf de hechtingen eruithalen. Hij denkt (nou niet) dat ik dat ga doen.
Als alles dichtblijft en niet ontsteekt gaan we zondag weer vertrekken.
Ja maandag 1.10.07 's morgens om 08.00 gaat het dan echt gebeuren. Wij gaan Tahiti verlaten, wat een geweldige tijd hebben we hier gehad.
Wilden eigenlijk afgelopen zaterdag gaan maar Patrick was wat later met het deklicht en ik moest nu toch echt even naar de dokter. Heb hele rare grote plekken op mijn armen die alleen maar erger worden.
Nou volgens de dokter Fabrice heb ik paddenstoelen. Nooit van gehoord maar het is een infectie die hier nogal eens voorkomt. Heb zalf gekregen dus het zal wel weer overgaan. Stel je toch voor dat ik het in mijn gezicht krijg dan kan ik me echt niet meer vertonen.
Patrick is dan geweest, Vrolijk uit Scheveningen heeft keurig voor de onderdelen van het motortje gezorgd, de duiker heeft het onderwaterschip schoongemaakt en ik heb de boodschappen gedaan.
Vreselijk overdreven natuurlijk, alles ligt helemaal vol. Ik weet wel dat Tonga ca. 2 weken is maar volgens Claartje kan je daar ook niet al te veel krijgen dus maar alles gekocht bij mijn grote liefde Carrefour.
De wekker staat op 7.00 uur want we gaan hier nog eerst even dieselen en dan varen we naar Papeete om uit te klaren.
Hebben de laatste paar dagen steeds de weerberichten opgehaald en moet zeggen zijn niet zo geweldig, maar ja niets onvoorspelbaarder dan het weer.
Voorlopig dus even geen internet meer en kunnen alleen emailen via de sateliet. Hoop dat we in Tonga dan weer internet hebben.
Zondag 14.10.07 is ongeveer de schatting dat we daar aankomen. Daar hoop ik dan wel verwelkomt te worden door de Koning.
Terug in Marina Taina 2.10.07
Maandag vroeg weggegaan en alles zag er prima uit. Waren gelijk aan de beurt bij het dieselen en op naar Papeete om uit te klaren.
Boot netjes aan de nieuwe ijzeren pontoons gelegd en daar gebeurde het. Hans is precies tussen de twee pontoons gevallen. Heb hem eruit kunnen trekken maar toen ik zijn been(en bot) zag ben ik bijna flauw gevallen. Iedereen die mij een beetje kent weet hoe goed ik tegen bloed kan en het zat overal. Terwijl Hans alles een beetje bij elkaar hield heb ik toch nog de verbandtrommel kunnen pakken en het e.e.a. eruit gerukt om erop te doen. Ondertussen zat ik ook onder het bloed maar we zijn zo in een taxi gesprongen (de beste man was er niet blij mee ) en ons naar het plaatselijke ziekenhuis laten rijden.
Daar wordt niet je echt vrolijk van. Wachttijd van ca 3 tot 4 uur en zieken mensen op een bed op straat. Hebben dan ook maar gelijk naar een prive kliniek gevraagd.
Hans werd daar gelijk geholpen en is dus nu met 15 hechtingen in zijn been een stoer litteken rijker. Verder behoorlijke schaafwonden maar hoefden niet gehecht te worden.
Het had natuurlijk allemaal veel erger kunnen aflopen want als er net een Ferry voorbijkomt slaan die twee pontoons tegen elkaar aan, nou dan had hij nu in een andere conditie al thuis geweest.
Door alle verdovingen is Hans waarschijnlijk toch een beetje gaan hallucineren want hij wilde gelijk door naar Tonga. Heb mijn veto hierover uitgesproken en uiteindelijk liggen we nu weer in Taina.
Veel beter, hij kan nauwelijk lopen en het ontstekingsgevaar in tropisch gebieden is vele malen groter dan thuis. Op een woelige zee stoot je je ook makkelijk. Moet er niet aan denken dat de alles open springt en ik met mijn naaisetje aan de gang moet. Hans heeft wat mesjes meegekregen want over 10 dagen moet hij zelf de hechtingen eruithalen. Hij denkt (nou niet) dat ik dat ga doen.
Als alles dichtblijft en niet ontsteekt gaan we zondag weer vertrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
.
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.