Taina - Tahiti

 3    Papeete, Frans Polinesië

Vandaag zijn wij naar de Marina in Taina, een klein stukje van Papeete, gevaren. Het is hier ontzettend druk. Morgen hebben ze een plekje in de jachthaven voor 3/4 weken. Dat komt natuurlijk heel mooi uit want Fiet arriveert de 23ste. We hebben hier een heel mooi uitzicht op Moorea een eiland voor Tahiti en je ziet prachtig de golven op de riffen slaan waar we achter liggen.

Bezienswaardigheden opgezocht die we met Fietje willen doen, zoals de 3 watervallen in Tiarei en de beroemde surfspot Teahupoo. Zullen dan niet vergeten ons fototoestel mee te nemen om jullie proberen te laten zien hoe mooi het is. Hans heeft de fietsjes te voorschijn gehaald en gesmeerd. Lekker hoor beetje rondfietsen beter dan lopen in deze hitte.

Langzaam groeit bij ons het idee om vanuit Tahiti in 1x naar New Zealand te zeilen ongeveer 2200nm Een rit van zo'n 16 a 17 dagen Van stopcontact naar stopcontact is wel iets voor ons. We gaan dan de eilanden Cook en Tonga overslaan. Niemand begrijpt dat natuurlijk, want je moet ( we moeten dus niets) alle eilanden zien.Zijn duidelijk weer anders dan de gemiddelde zeiler maar dat zijn we gewend hahahah.

Bij iedereen die in de Markies aankomt speelt het verhaal Tonga - New Zealand. De verhalen beginnen gelijk met wanneer ga jij, vanaf welke eiland, in welke periode Iedereen doet het in zijn broek voor dat stuk. Zal best terecht zijn, het staat als een berucht stuk bekend. Slecht weer kan je altijd tegenkomen en het verhaal van easy sailing in the Pacific vind ik om het maar eens netjes te zeggen, gelul. De golven zijn hier net zo hoog als ergens anders. Wij hebben dan ook meer zoiets van dan ook maar in 1 keer.
Volgens Hans"de dood of de gladiolen".

De meest gebruikelijke route is Bora Bora - Cook eilanden - Tonga en dan oversteken naar New Zealand. Bora Bora schijnt heel mooi te zijn maar alle eilanden zijn mooi. Het verhaal dat je heel erg welkom bent is toch niet helemaal waar. Ligt ook aan de zeilers zelf. Ze willen hun afval naar de kant dumpen, gratis water en gratis liggen. Alles moet zoveel mogelijk voor niets en bijna alles vinden ze te duur.
Zo kunnen die mensen op die eilanden ook niets verdienen en hebben liever hotelgasten. En gelijk hebben ze. Af en toe schaam ik me voor dat gedrag en wil daar ook absoluut niet bij horen.

We komen mensen tegen die alleen knakworstjes nog van de Konmar eten omdat de boodschappen goedkoper in Tahiti zijn dan in Hiva Oa.
In het blad Zeilen had iemand geschreven " soberheid is een onderdeel van het zeilen".
Ik neem aan dat deze man. alleen voor zichzelf spreekt want dit zijn toch echt vaak mensen die aan een dure hobby zijn begonnen met te weinig geld en dan tijdens hun reis maar lopen te mekkeren dat alles duur is. Moet wel zeggen dat het hoofdzakelijk Nederlanders zijn. Amerikanen en Engelsen hoor je hier echt niet over.

Veel Nederlanders die op wereldreis zijn, hebben dan toch zoals wij dat noemen " het Jan Marijnissen gevoel" (deze man heeft iedereen aangepraat dat heeeeeel veel Nederlanders in armoede leven.
Echte armoede hebben wij gezien en dat is heel wat anders.
Deze mensen krijgen terecht hulp van de rijke landen in de vorm van een visafslag, markt gebouwen, bruggen gebouwen enz. Er staat vaak op "geschonken door the people of Canada, USA, Norway, Denmark enz enz
Maar nog niet 1 keer zijn we The Netherlands tegen gekomen.

In deze jachthaven liggen veel buitenlanders maar wij zijn de enige Nederlanders, dat zegt toch genoeg. Zo dat ben ik even lekker kwijt haha.

28.06.07.
Na een reis van 26 uur is Fietje lekker bijgeslapen en we zijn wezen winkelen in Papeete en natuurlijk op die leuke markt gaan kijken. Ook zijn we naar de surfspot in Teahupoo gereden maar het was totaal windstil en geen golven, nou ja we zijn er geweest.

Gisteren was Claar jarig en we hebben met haar en de kinderen gegeten in het hotel Intercontinental en naar een Tahitaanse show gekeken. Werkelijk hartstikke leuk. Prachtige dames voor de heren maar gelukkig ook voor de dames gespierde krijgers. Zie foto's.

10.07.07
Afgelopen zaterdag hebben we Fietje alweer naar het vliegveld gebracht. Was veel te kort deze vakantie. Hadden nog veel meer dingen met haar willen doen maar was geen tijd meer voor. Hebben het heeeeeel erg gezellig gehad en natuurlijk op het vliegveld een traantje gelaten. We zijn op haar laatste dag nog naar de watervallen geweest. Typisch iets voor ons om dat op de valreep te doen. We waren ook van plan nog naar de grotten te gaan maar daar werd het te laat voor.

De watervallen waren erg mooi, niet zo enorm maar in een prachtige omgeving. Er zijn in Tiarei 3 watervallen maar wij hebben de dichtstbijzijnde genomen, zeker toen we ook nog een rat tegenkwamen was bij Fiet en mij de lust vergaan om een lange wandel naar de andere watervallen te maken. Voor Hans geen probleem want iedereen weet hoe graag hij in de zon lange stukken loopt. Hadden natuurlijk ook weer een bloedhete dag uitgekozen.
Ze liggen maar 25 km van Papeete, maar als je het bordje van de afslag mist, doe je er iets langer over. Het was ook maar een mini bordje.....


15.07.07
Gisteren was het de grote franse feestdag. We hebben een aantal keer hier en daar gevraagd of er nog wat leuks te doen was in Papeete, maar ze doen er hier er niet zoveel aan. Ze zijn wel Frans maar hebben hier toch vooral hun eigen cultuur. Er zou wel een militaire parade zijn om 19.30 uur. Dus wij om 18.30 op weg want dat is toch wel leuk om te zien. Helaas de parade was om 9.00 's-morgens al geweest. Nou weet ik wel dat mijn Frans niet helemaal top is maar het verschil tussen matin en nuit weet ik echt nog wel. Dus toch maar een beetje rondgelopen, wat gegeten en naar Cafe Negociants, de travestieten tent van Papeete.

Hier wilde ik nog iets over zeggen voor al onze homovrienden. Jongens Tahiti is een paradijs. Wat dat betreft hebben ze hier echt een totaal andere cultuur. Homo's, travestieten zijn hier heel gewoon. Geen mens die er vreemd van opkijkt, ja behalve natuurlijk wat stomme toeristen die op een bankje gaan zitten gniffelen. Ik vind dit echt prachtig, niemand zit elkaar in de weg en ze zijn bijzonder vriendelijk.

Ze zijn hier erg trots dat ze van de Marquises zijn, sommige mannen slaan zich dan enorm op de borst, je zou er bijna bang van worden. Je kan dan toch zien dat het kannibalisme diep geworteld zit hier. Ja ja vroeger aten ze je hier op. Maar ben toch behoorlijk afgevallen, dus ze hebben geen belangstelling meer.