Tonga Tongatupa

 5    Nuku'alofa, Tonga

Pffffffffffffffffffffffffffff eindelijk zijn we dan na 10 lange vermoeiende dagen in Nuku'alofa Tonga aangekomen.

De eerste twee dagen gingen we als een speer. De ellende begon na het ophalen van de weerberichten die een storm aangaf die vanaf Fiji naar beneden zou zakken richting NZ. Niet zomaar een stormpje maar echt een flinke jongen met windsnelheden van 50 kn en meer.


Na het zoveelste weerbericht te hebben opgehaald besloten we om de zeilen in te halen en alles uit te gooien. Een beetje blijven dobberen op ons plekkie leek ons de beste oplossing. Gewoon maar hopen dat de storm voor ons langs zou gaan. Kreeg ook nog een email van de Dingo met de mededeling dat er een Canadese boot " de Illusia" vlak bij ons in de buurt was gezonken. Gelukkig hebben ze de bemanning kunnen redden. Slapen ging toch een stukje moeilijker na deze boodschap.

Na zo'n 40 uur te hebben gewacht en de weerberichten aangaven dat de storm inderdaad voor ons langs zou gaan, zijn we weer op pad gegaan. Hoog aan de wind varen is weliswaar niet echt een hobby van ons, maar het was niet anders. Met 25 a 30kn en een klein zeiltje was het wel te doen alhoewel we bakken en bakken met water over ons heen kregen. De eerste keer in 4 jaar dat we een breaker in de kuip hebben gehad. Als het al moeilijk gaat dan gaat er toch ook nog altijd iets kapot. De windhoek meter deed het niet meer. We moesten maar een beetje naar de vlag kijken om te bepalen waar de wind vandaan kwam. Niet dat ik veel buiten ben geweest, de golven en al dat water over ons heen is nou niet een prettig gezicht. Hans had het stormzeil klaar gelegd maar hoe we in dit weer het omhoog moesten krijgen was versie twee. Hij heeft tenslotte geen duikerspak.

Uiteindelijk kregen we dan toch nog een uitloper van de storm over ons heen. De zee bouwde zich steeds meer op en de wind bleef aantrekken. We zijn maar overgegaan op systeem "Jan" dwz hele kleine zeiltjes en zachtjes de motor erbij. En ja hoor, de toerenteller ook kapot. Zo zijn we dus 5 dagen berg op berg afgegaan. We probeerden vooral positief te blijven en normaal verkoopt Hans toch zeker 10 keer de boot onder deze omstandigheden. De vermoeidheid ging ook zijn tol eisen. 

Eindelijk eindelijk op 23.05.09 om 8.45 's morgens hebben we ons anker uitgegooid in het kleine haventje van Nuku'alofa. Tsjonge wat waren wij blij dat deze tocht achter de rug was. Dit is de derde keer dat we dit stuk doen en we hebben ons zelf beloofd dat dit ook de laatste keer is.

Samen met onze buurjongen, die dezelfde ellende had gehad, zijn we 's avonds een biertje gaan drinken bij Billfish en dan is het allemaal weer snel vergeten.
Foto's komen later.